vs

Επειδή τώρα τελευταία με έχει πιάσει μια νοσταλγία για το onionfava και το διαβαζω από την αρχή, θα βάλω σε επανάληψη ένα κείμενο που πολύ μου άρεσε:

ΧΘΕΣ VS ΣΗΜΕΡΑ

Κολωνάκι, χειμώνας 2001 ή 2002 (θα σας γελάσω…)

Είχαμε πάει για ποτό εγώ, η Ν., η Μ., και ο Δ. στο Rock & Roll. Μας είχε πάει, η Ν. που ήταν μεσα στα κόλπα, (εμείς βλαχαδερά, στάνταρ). Είχα βάλει το ξεκωλέ και βουρ για μόστρα. Συγκεκριμένα φόραγα ένα κόκκινο δερμάτινο μπλουζάκι που μου είχε φέρει η ξαδέρφη μου δώρο (για να σε δω, θα το θυμηθείς?) και τζιν. Ο Δ., ο οποίος είναι ο καλύτερος χορευτής που εχω χορέψει ποτέ -βασικά δεν εχω χορέψει με άλλον, αλλά για μένα είναι ο καλύτερος- δεν κρατιότανε καθόλου. Και εμάς τα ‘θελε ο κώλος μας φυσικά, και έγινε της μουρλής. Αυτό που θυμάμαι είναι ότι είχαμε γίνει το θέαμα της βραδιάς, καθώς ο Δ. μας έκανε τις πιο απίστευτες φιγουρες, που οσο ζω δεν θα ξεχάσω!

Έπιανε την μία, περίμενε η άλλη… Όταν έπιασε εμένα, θυμάμαι μου είπε, άσε το σώμα σου ελεύθερο… Είχα άλλη επιλογή? Με σηκώνει ψηλά -(50 κιλά εγω τότε)- τυλίγω τα πόδια μου στη μέση του, με πιάνει από την μέση, πέφτω εγώ πίσω και δώστου. Μία δεξια μία αριστερά, πηγαινα, ερχόμουνα, πήγαινα, ερχόμουνα, σαν εκκρεμές. Έβλεπα ένα σωρό κεφάλια ανάποδα, όλο το αίμα είχα ανέβει στο δικό μου το κεφάλι και όμως, ήταν απίστευτα τέλεια… Μόλις με άφησε γύριζαν όλα, μετά τράβηξε στο καπάκι την Ν. και την έκανε εκκρεμες και αυτήν. Θέλω πάλι, φωναζα εγώ, χαμός.

Κάποια στιγμή μας την πέσανε μια παρέα πλουτέ και μουρέ, δύο σε ένα (κολωνάκι δεν θέλαμε?). Ένας από αυτούς μου λέει:

– Κάνουμε ένα πάρτυ αύριο, έρχεστε?

Τινάζω εγώ το μαλλί, παίρνω το γκομενέ μου και ρωτώ φυσώντας τον καπνό στο ταβάνι, κλασσικά..

– Α ναι? Που?

– Στην Πολιτεία

– Α που είναι? δεν το ξέρω…

……………………………………

Σπίτι μου, χειμώνας 2007, προχθές…

Τηλεφωνική συνδιάλεξη με ξάδερφο που γιόρταζε

– Χρόνια πολλάαααα!!! (……. ) Τι κάνεις βρε, χαθηκαμε, που θα πάτε το βράδυ?

– Στην Άνοιξη

– Έλα βρε, σιγά! Στις γιορτές θα βρεθούμε, άκου την Άνοιξη!

– Όχι βρε, θα πάμε στην Άνοιξη, εννοούσα, θα έρθετε?

– Α μπαράκι? Δεν το ξέρω, που?

———-

Δεν αλλάζει μάνα μου ο άνθρωπος! Δεν!

υγ. Το ποστ αφιερωμένο στον Πασκάλ και την “Γυναίκα Εκκρεμες”, κείμενο που έγραψε στο νέο περιοδικό της Καθημερινής

υγ. Αν υπάρχουν και άλλα μπαράκια σαν την Πολιτεία και την Άνοιξη, παρακαλώ να μου τα πείτε, να σταματησω να γινομαι ρόμπα ε?

υγ. Η Πολιτεία και η Άνοιξη είναι περιοχές τύπου Εκάλη (προς τυχόν ομοιοπαθούντες)

////////////////////////////////////////

_

_

Αν και σε επανάληψη, θα το αφιερώσω στον Καρτέσιο

(τωρα που το σκεφτομαι μηπως να κανω ενα vs του onionfava με το favas? χμ… not bad)